‘Warlock Enemy’ is het tiende album van outsider singer-songwriter DUFFHUES. Net als zijn vorige album ‘Murder Call’ maakte de uit Den Bosch afkomstige muzikant, kunstenaar en auteur ‘Warlock Enemy’ geheel in zijn eentje. DUFFHUES schreef de songs, bespeelde alle instrumenten, nam de songs op en mixte het album. Hij maakte het album in een bunker, waar de temperatuur niet boven de dertien graden kwam. Dat deed hij met opzet; in een materialistische wereld waar men voortdurend op zoek is naar gerief, leek het hem juist de uitdaging een album te maken met zo min mogelijk comfort.

De songs op ‘Warlock Enemy’ zijn niet zelden korte verhalen, veelal met kop en staart. Soms met een plot maar vaker niet. Met personages die alledaagse, vreemde of absurde dingen meemaken en evenzo handelen. Met beschouwingen al dan niet verankerd in de verbeelding of de actualiteit, waarin tegelijkertijd een duister, tragisch en melancholisch mensbeeld naar voren komt. De pure, eerlijke en persoonlijke songs zijn ingebed in avant-gardistische blues, roots en folk. Dit levert vaak atypische songstructuren op.

DUFFHUES heeft zo zijn eigen ideeën over hoe je muziek opneemt en albums maakt. Veel van de huidige producties vindt hij maar saai en op elkaar lijken, alsof ze allemaal dezelfde apparatuur, software, plug-ins en presets gebruiken, of nog erger: dezelfde non-visie. Het opnemen van muziek, en het maken van een album, lijkt wel een geïnstitutionaliseerde bezigheid te zijn geworden, terwijl het voor hem juist een heel persoonlijke zaak is. Bij veel artiesten staat alles in dienst van het liedje maar bij DUFFHUES staat het liedje in dienst van zijn “praktijk”. Net zoals het vorige album is ‘Warlock Enemy’ mono, zoals de verhalende folk en blues van vroeger, waar DUFFHUES zelf zo door geïnspireerd wordt.

DUFFHUES is een veelzijdige artiest/kunstenaar, maar bovenal een auteur die duistere verhalen ten gehore brengt, sinds 2001 en al tien albums lang. Telkens met een existentialistische blik op de wereld. Zoals een schrijver verhalen schrijft en als boek of bundel uitbrengt, zo schrijft DUFFHUES korte verhalen en brengt ze uit als songs en albums. Net zo goed kunnen deze songs ‘korte verhalen met muzikale omlijsting’ worden genoemd. Zijn werk is in de basis gestoeld op het oeroude ambacht van troubadour die de wereld observeert en erover vertelt, maar dan met scherpte, een zekere tragiek en helemaal anno nu. DUFFHUES’ werk brengt in feite een literaire herinterpretatie van de blues, uit tijden waarin de rootsmuziek zijn oorsprong vond.