Het Franse duo Warren Mouton en Kevin Grosmolard (K20) gaan samen door het leven als Ko Ko Mo. Een duo dat zeer energieke indie rock maakt dat in de lijn ligt van The Black Keys en The White Stripes.
“De band staat komende week in Amsterdam in de Melkweg als support act voor Royal Republic. “Deze band is al groot in Duitsland en kent uitverkochte zalen. Het is voor ons dan ook meer dan fijn om als support act voor veel mensen te spelen. 21 November is het zover! Zin in!” Verteld zanger en gitarist Warren Mouton.

“ Ja, we staan samen op op het podium voor enkele songs gebruiken we een machine ter ondersteuning. We doen ook dingen op de feedback waardoor de basis wordt gelegd. Met 2 personen heb je veel vrijheid om te kunnen spelen.”
“Het is mooi om te improviseren en we repeteren als we spelen. Daardoor is het nooit hetzelfde! Maar dat is dan ook het enige dat ons verbind. We proberen hun niet na te doen hoor. We doen ons eigen ding, maar het is wel mooi hoe deze bands dat hebben geflikt. Dat is dan het enige’.

“We zijn dit album gestart tijdens de eerste lockdown, De vorige albums hebben we tijdens onze tournees opgenomen. Dit was voor ons ook even een nieuwe ervaring. We moesten op zoek naar een studio en mensen die ons wilden ondersteunen. Een vreemde tijd”, verteld de goedlachste Mouton.
“We hebben een klein huis en samen hebben we alle spullen uit het huis gesleept en de instrumenten en amps en  een mixtafel gepakt en zijn eigenlijk los gegaan. Het was wel een gezellig tijd als ik er aan terug denk”, verteld Kevin Grosmolard. De heren zijn via een stream ingelogd en vertellen glunderend over hun nieuw album Need Some Mo’.
“We zijn iedere dag aan de slag gegaan en dat was mooi omdat we ook de tijd hadden voor het ontwikkelen. Daarvoor hadden we minder tijd. We hadden 10 songs op op eerste album opgenomen en dat was met het tweede album ook. Nu hebben we alles gedaan, ook de mix en productie.”

“Het mooie was dat we in de pre fase de songs al goed onder de knie hadden. We hebben het dan ook in een korte tijd kunnen opnemen. Dat was wel fijn, omdat de energie er dan in zat.” Volgt Mouton verder. “We hebben 15 songs opgenomen en soms zijn er songs aan elkaar gemixt.”

“Mijn favoriet nummer van dit album is ‘Non Essential Man’ gaat Grosmolard verder. Het is een song dat. Het staat erg dicht bij mij. Omdat het wellicht als eerste openingsnummer en dat is explosief. Het heeft een donker randje en ik hou van de gitaarriff. Het is het donkerste song dat we ooit hebben opgenomen”.

“Heee ik vind DeWolff erg leuk! We zijn drie jaar geleden op Eurosonic geweest en dat was erg gaaf. Al gaat het nu om deze album he? We wilden niet een politiek album hoor maar het is als het ware een album geworden met diverse lagen. Het gaat ons om de dance sound en energie. Met die mix hebben we ook passende lyrics. Dit brengt de energie omhoog.”

“De hoes heeft mijn vrouw gemaakt’, verteld Mouton. Zij vond het album mooi en er is veel symboliek in de cover. Het is een Frans symbool (de haan  maar ook het licht na de duisternis dat je in de ogen ziet. Dat maakt het erg gaaf vinden we. “

“Het was een erg goeie grap om weer een cover op het album te zetten. De vorige was serieuzer dat was ‘Personal Jesus’ van Depeche Mode en nu is het de disco funk nummer Last Night A DJ Saved My Life van  Indeep geworden. Het was erg grappig. Nu we het opgenomen hadden we dit nummer al voor het vorig nummer bedacht als teaser voor de album. Het was een grote grap en mensen vinden het erg  leuk. We zullen dit dan ook gaan spelen wanneer we naar Nederland komen”, aldus K20 ”We zien er naar uit om te spelen in Amsterdam, hopelijk tot snel!”

Beide heren zijn overduidelijk beïnvloed door de classic rock van de jaren ’70 (bands als Led Zeppelin, The Who en T-Rex) en geven daar via ‘androgynous vocals, crunchy riffs, sonic beats, hectic rhythms and a breathtaking fieriness’ een heerlijke moderne ‘full-power indie pop’-twist aan!
Aanbevolen voor fans van bands als: Royal Blood, Eagles Of Death Metal, Wolfmother, The Black Keys, The White Stripes, Queens Of The Stone Age, The Darkness, Muse en Greta Van Fleet.