Ergens aan de rand van Seattle weet een band zich te ontdoen van de culturele invloeden van de stad. De stad waar in de jaren 80 bands als Mudhoney, Soundgarden, Queensryche, Nirvana en Pearl Jam hun bakermat hebben. Subpop hun label is en de grunge zijn oorsprong kent.
In de schaduw van deze bands is er nu nieuw licht Naked Giants. Met het nieuwe album The Shadow weten de heren de rocksound van Seattle weer onder de aandacht te brengen.

“We hebben niet iets met de scene maar voelen we de historie van de muziek in Seattle.  Er is ook geen concurrentie of nare sfeer van muzikanten onderling, we helpen elkaar eerder ongeacht wat voor muziek men speelt.”  ‘Het verschil van het eerste album SLUFF is vooral dat we de focus op de songs hebben gelegd’, verteld drummer Henry LaVallee. “Voor iedere song heb ik een nieuwe drumkit genomen. Een kit dat past bij het nummer, verschillende snaredrums en verschillende opstellingen. Het was voor mij een reis door de songs om ieder nummer een eigen geluid te geven.”

“ Het is voor mij ook een andere manier van opnemen geweest, de gitaren zijn niet allemaal even stevig ingespeeld dat we bij het vorig album wel deden. Hier is meer balans in gekomen” aldus gitarist Grant Mullen. “Het eerste album werd opgenomen met Steve Fisk als producer daar hebben we veel van geleerd, maar met Chris Funk hebben we gemeen. Met Steve was het meer dat we de opnamen maakten en dat hij zoveel mogelijk uit ons haalde. Met Chris was het meer een geheel waardoor we om de sound iets brengen.”

“Wanneer we het album live spelen zoals nu in de live streams, dan wissel ik een snare, maar ja nu je ’t zegt hoe ik dit later live wil doen… Ik denk hier nog even over na geloof ik, hahahaha”. Het zou toch te gek zijn om zo’n kit als Neil Peart van Rush op je podium te hebben. Dat is wel een soort van droom.”

Voor het nummer The Shadow gebruik ik grote diepe drums en wat extra toms. Het zou levert iets meer diepgang in de show en de songs.”

“We zijn niet direct gelinkt aan the Ramones. Gianni heeft het openingsnummer Walk of Doom’ geschreven en is erg gecharmeerd van The Fall beetje Devo en al dat soort bands.” “Hij, Gianni vind de new waves lekker. Maar ik vond de sound van the Ramones drumsound hier wel bij passen hoor.!’ roept Henry.
Take A Change kent een heerlijke video “It’s silly en fun though, We hebben al een poosje nagedacht dat we een dom hardcore dansje gingen doen. Maar met deze coronatijd bracht dit met zich mee. We hebben de takes in ons eigen huis opgenomen en hebben dit gemixt. Het was erg grappig om te doen’.

“We wilden niet een album maak waarbij een genre of een song als basis voor het album ligt. We wilden een soort radiostation zijn gedurende het gehele album. Dat was het plan. Nu is het als je van kant A komt je op kant B wat meer langzamere songs tegen komt. Maar het is erg verschillend hoe de fans hierop reageren. De een vindt het eerste deel leuker dan het tweede of andersom. Zoals The Ripper is altijd leuk om te spelen. Ik vind de coupletten leuk maar heb geen idee waar het over gaat, wat vind jij Heny??”

“Dat nummer is ook door Gianni geschreven. Het is een soort van psychedelisch verhaal, Het is ook een song wat we veel live hebben gespeeld en dat veranderd dan.’
Gitarist Grant vervolgt; “Voor mij maakt het niet uit wat mijn favoriet nummer is, ik hoor veel verschillende favoriete songs. Kant B is voor mij interessanter omdat er melodieus meer in zit, meer hooks en uitdaging zoals in ‘Unpealed’, ‘Better Not Waste My Time’ en ‘The Shadow’.””Misschien komt het ook wel dat we de eerste songs veel live spelen en dan gaan die ons gemakkelijker af en is er meer uitdaging in de songs van het 2 de deel van het album”.
“Dat geldt voor mij ook, maar vind ‘Take A Chance’ ook heerlijk net als het nummer ‘Turn Blur’. Het is meer een geheel en een heerlijk nummer.”

”Het is moeilijk om een cool album energiek album te maken, maar ik denk zeker dat het ons is gelukt doordat we meer dynamiek in de songs konden brengen”
“Maar we gaan een nieuwe EP maken dat heet The EYE en dat brengt misschien iets meer energie mee. We hadden enkele songs waaronder The Ripper of The Shadow, die klonken als een stripboek of een titel van een radioshow of boek. Toen we eenmaal de titel hadden begon ik er meer poëtisch over na te denken. Wat is een schaduw, een object een product van een object. Het kan een gitaar zijn of vriend of vriendin. Wanneer er licht op valt ontstaat er een schaduwkant, wat doet dit met je ? Dus er zijn veel gedachten bij The Shadow en wat dit met zich meebrengt. En ook voor de band, de attentie en de bekendheid. Zijn we nu aan de schaduwkant of zijn we in de spotlight en wat doet dit dan met je? Kortom de andere kant van de object.” Verteld Henry bijna in een adem.

In de schaduw van bands als Pearl Jam en andere grootheden uit Seattle staat nu een nieuwe band Naked Giants die langzaam in de volgspot terecht komen en een schaduw achterlaten. Get The Shadow into the Light!