Bekend om haar boeiende zang en levendige weergaven van liefde en verlies, neemt Molly een nieuwe vorm aan op ‘Daydreamer’, waarbij ze zich richt op de relatie die ze met zichzelf heeft en op de persoonlijke hoogte- en dieptepunten die haar identiteit bepalen. Nadat ze onlangs naar haar geboorteplaats Los Angeles was verhuisd, kwam het begin van haar nieuwste album tot stand nadat Burch haar oude dagboeken vond van toen ze 13 jaar en jonger was. Molly deelt: “Toen ik opgroeide, was ik extreem verlegen en vervuld van zelfhaat. Ik verstopte me in mijn slaapkamer om tv te kijken en te dagdromen. Ik voelde me zo ongemakkelijk in mijn lichaam en dat was de leeftijd waarop ik te maken kreeg met lichaamsdysmorfie, die later uitgroeide tot een eetstoornis. Het was ook de leeftijd waarop ik begon te beseffen dat ik kon zingen, en hoe graag ik dat wilde nastreven, maar tegen mezelf zei dat ik dat niet kon,‘ zei Burch, zich realiserend hoe wreed ze toen tegen zichzelf was, en hoe ze nog steeds veel van die dingen koestert, dezelfde zelfkritiek. Het was deze reflectie die haar dwong om verantwoordelijkheid te nemen voor waar ze op dit moment in het leven stond en om te proberen oude gewoonten los te laten.
Burch voegt eraan toe: “Ik zie mezelf als een dagdromer. Iemand die zijn verbeeldingskracht gebruikt om aan de realiteit te ontsnappen wanneer verdriet en verlangen beginnen. Als ik denk aan mijn meest prominente dagdroomjaren, zie ik een onzekere en introverte dertienjarige verstopt in haar slaapkamer. Ik had een stem in mijn hoofd die een web van negatieve zelfpraat aan het spinnen was. Maar ik gaf ook ruimte aan mijn zeer grote dromen die uiteindelijk mijn carrière als muzikant leidden. Tijdens de pandemie begon ik uit het oog te verliezen welke aspecten van mijn leven me vreugde brachten en hoe het voelde om in beweging te blijven. Ik voelde dat ik op het hoogtepunt was om externe meningen mijn eigenwaarde volledig te laten dicteren. Dus onderzocht ik mijn onzekerheden, de gemene verhalen die ik over mezelf zou verzinnen en de lichaamsproblemen die ik had, het heeft me te lang geplaagd. Ik besloot door middel van songwriting terug te blikken op vormende levensmomenten, om verbinding te maken met de redenen waarom ik mijn leven aan muziek heb gewijd en ook om oude en nog open wonden te helen. Dit album is niet alleen opgedragen aan mijn dertienjarige zelf, maar de dertienjarige zelf die nog steeds in ons allemaal blijft hangen. Het zit vol met bops en ballads en ik ben zo enthousiast om het met jullie te delen.”
‘Daydreamer’ heeft een scherpere, veel schonere productieaanpak en leunt iets meer naar pop dan de vorige platen van Burch, dankzij producer Jack Tatum. Molly deelt: “Ik had eerder met Jack gewerkt aan ons samen geschreven nummer ‘Emotion’ dat we in 2020 uitbrachten. Toen ik besloot wie Daydreamer zou produceren, wist ik dat ik wilde dat het Jack zou zijn zodra ik begon met schrijven. We hebben dezelfde smaak en gevoeligheden en ik kijk zo tegen hem op.” Op dit album staan Japanse stad pop inspiraties, hoorns, strijkers en meer ballads, met een doorlopende lijn van Molly’s meesterlijke, glinsterende zang die centraal staat. Het resultaat is muziek die opzwepend en meeslepend aanvoelt, geluiden en invloeden uit het verleden naar zich toe trekt, terwijl het geheel Burch ook aanzet tot een verdere ontwikkeling van zichzelf als artiest.
