Metallica Live @  Arena Amsterdam
datum 29 april 2023

De tweede dat leek het drukker en was de avond eerder een avond voor de stevige sound. Metallica was inmiddels gewend aan het podium en de kop was er af. De tweede avond kreeg een andere muzikale kleur en hier was het voorprogramma op aangepast.

Ince Nine Kills (INK)

Voor de opwarmers was het Amerikaanse Ice Nine Kills( INK) aangetrokken. Een band die hun muzikale invulling omlijsten met Nightmare en Friday 13th  toneel. De heren weten in zwarte pakken op te komen en vol energie klinkt ‘SAVAGES’ voor de speakers. Een Alice Cooper in Disneyland wordt opgevoerd door extra toneel leden die als slagers met messen, bijlen en ander tegoeden elkeer te lijf gaan. ‘Hip To Be Scared’, Welcome To Horrorwood’ en ‘The Shower Scene’ zijn al titels waarbij je de verbeelding met de film kunt maken.
Stevig en strakke nu- metal dat vooral een opwarmer was voor de golden-circle en fotografen.

Floor Jansen

Daar waar ‘ons eigen’ Floor Jansen het podium op komt, geeft ze direct aan dat het geen Nightwish feestje is. Dit om alles helder te houden. Floor Jansen vervangt de Amerikaanse metal act Five Finger Death Punch (5FDP). Deze band zou passen in de stevige Metallica avond.
De band van Jansen bleef op zijn plek ergens op het ronde podium. Men is ingetogen en weet niet goed om te gaan met de grote van het podium. Het is in contrast met alle support acts hiervoor. Anderzijds weet men Floor Jansen een passende sound te geven en gaat Floor de ronde van het podium maken. Blij met haar beterende toestand van haar kanker en nu ook zwanger op het podium. Het centrale thema is dan ook Leef! Het album My Paragon staat hier vol van en krijgt dan ook de ruimte in haar setlijst met het titelstuk , ‘Me Without You’ en ‘Daydream’. De songs uit de vormalige band After Forever’s ‘Energize Me’ en haar versie van de Zweedse Eurovisie inzending ‘Euphoria’ van ’Loreen’ weet ze live meer dan goed te vertolken.
Tot slot herinnert ze het publiek aan haar doorbraak voor het grote publiek.’ The Phantom Of the Opera’ wordt samen met haar maatje Henk Poort gezongen. Geslaagd en een gedegen optreden.

Metallica II

De heren van Metallica hebben hun tijd gedood in Amsterdam en wellicht een evaluatie gehad van de eerste show. Dit keer zijn de heren meer gewend aan het podium en zit men strakker in de muziek. Wellicht dat hier techniek een belangrijke onderdeel in speelt.
Voor degene die voor de tweede keer kwamen was de opbouw van het begin een herhaling. Maar dit is een ritueel van deze band en mag dat niet onder No Repeat vallen. De opbouw van de show en de show in het geheel is wel een repeat. Iets waar je verwacht dat de tweede dag anders zou zijn hebben we op de tweede dag dezelfde opbouw van de show en dezelfde ronde van drums rouleren en invulling van de setlist.
Ook nu begint de band na AC/DC’s ‘It’s A Long Way To The Top ( If You Wanna Rock and Roll)’ gevolgd en ‘The Ecstasy of Gold’ met een instrumentaal stuk. Dit keer is het ‘The Call of Ktulu’, gevolgd met ‘Creeping Death’ van het album Ride The Lightning. Het is direct een tandje erbij deze avond. Dit laat de band letterlijk zien met het ‘Leper Messiah’. De snelle riffs met distortions op de gitaren gieren door het stadion. Dit blijft verrassend goed klinken in de ArenA.  Het is dan ook even een momentje van rust. Verrassend speelt de band ‘Until It Sleeps’ dat al sinds 2008 niet meer is gespeeld.
Het album 72 Seasons staat in de volgende set centraal. Met de snelle songs ‘If Darkness Had A Son’, het titelstuk en ‘You Must Burn’. Hier tussendoor wordt de klassieker van Master of Puppets ‘Welcome Home  (Sanitarium)’ gespeeld.
De successongs vallen in het laatste deel van de show. Het publiek gaat los op ‘Wherever I May Roam’, ‘Harvester of Sorrow’. Wanneer dit niet genoeg is weet Metallica me tMoth Into Flame (met vuurwerk) en ‘Fight Fire With Fire’ de eindsprint erin te zetten. Faster Faster is hierin het motto en het publiek weet het springen en hossen niet meer tegen te gaan.
‘Whiskey in the Jar’ klinkt als het slotlied van de set al weet ieder dat de bekende songs ‘One’ en ‘Enther Sandman’ moeten gaan komen. Het publiek zingt luidkeels de traditionele /Thin Lizzy / Dubliners klassieker mee om daarna even de rust te nemen. in het  donker zien we op de grote ronde schermen de film met oorlogsbeelden en horen we het intro van ‘One’. Het vuurpeleton van vliegtuigen wordt door rood licht en vuurwerk op het podium weergegeven totdat Hetfield en Hammett het intro stelen. In de andere hoek zien we Trujillo en Ulrich de accenten geven. Het blijft een indrukwekkend nummer dat hun eerste single met videoclip was. De gekte van de oorlog en zijn slachtoffers komt in het nummer terug. Wederom actueel. Dit wordt gevolgd door het Klaas Vaak slaapliedje ‘Enter Sandman’ om de rust te geven voor het hiernamaals.

Het werd daarna wederom wat ongemakkelijk voor het publiek en de band. De show was ten einde en de band zwaait het publiek uit, terwijl het publiek om het wie want more roept. De band was in zeer goede doen en doet zijn ereronde over het podium en bedankt het publiek. Toegift? Nee, dat zit al in de set en het publiek kan met een fijn gevoel van een stevig avondje Metallica naar huis. Degene die 2 avonden bezochten hebben een completer pakket waarbij het publiek op een eerder melodieuze avond en een stevig avondje is getrakteerd. Hierbij was het dure kaartje meer dan waard.