De vergelijking met Johnny Cash dringt zich op. Die keerde in de herfst van zijn carrière glorieus terug met uitgebeende muziek. De nieuwe titelloze plaat van Lenny Kuhr daarentegen is een rijk gearrangeerd popalbum. “Ik voelde me gedragen door de muziek,” zegt ze over haar 33ste album.

Lenny Kuhr is een vitale plaat: Elf gevarieerde liedjes, gezongen met de zuivere stem van La Kuhr, met gevoel gearrangeerd door Reyer Zwart (bekend van Danny Vera, Claudia de Breij, Alex Roeka en meer) en in drie weken opgenomen met producer Frans Hagenaars.

Hagenaars nam jaren geleden een lied op met Kuhr en dat beviel zo goed dat ze afspraken ooit nog ‘ns een plaat te maken. Ooit leek nooit te worden, tot de twee elkaar per ongeluk aan de telefoon kregen en een plan werd gesmeed.

Alleen al door de verschillende karakters en achtergronden van de betrokkenen is het een bijzondere samenwerking. “Patroondoorbrekend,” noemt Lenny Kuhr het lachend.

De destijds in binnen- en buitenland gevierde zangeres heeft nooit een slaaf willen zijn van haar succes, maar wel een dienares van de muziek. “De grote spotlight interesseerde mij niet, het ging mij om het lied.”

Ze is altijd nieuwe muziek blijven maken en optreden in een alternatief circuit. Soms in een café, dan weer in een kerk. Haar laatste platen nam zij in eigen beheer op, via crowdfunding.

“Dat was meer theaterachtig,” zegt Hagenaars. “Reyer en ik wilden een andere plaat maakten. Lenny moest weer de zangeres worden die voor één luisteraar staat te zingen.”

Ondersteund door voor haar onbekende muzikanten en instrumenten die haar al jaren niet meer hadden begeleid: drums, elektrische gitaren, strijkers, trompetten, zelfs een kermisachtig orgel.

“Ze stond open voor alles,” zegt Hagenaars, “het was heerlijk samenwerken. En wat een vakvrouw.” Hagenaars en Zwart lieten zich onder andere inspireren door klassieke producties uit de jaren zestig en zeventig, zoals Dusty in Memphis. Voor Kuhr was het ook fijn dat anderen zich daarover ontfermden. “Ik liet me verrassen door de arrangementen. Het is heel fijn dat mijn stem daarin heel goed uit komt.”

Met het jubilerende songfestival in mei in Rotterdam liet ze in mei menigeen versteld staan met haar stem en zeggingskracht. Zij is zo’n artiest die grote woorden met een groot gebaar kan zingen zonder dat het potsierlijk wordt. Of zoals iemand twitterde: “Jezus, die kan zingen!”

En dat doet ze nu een heel album lang. Met muziek van Spinvis, Stef Bos en Poelifinario-winnaar Elke Vierveijzer die speciaal voor haar een lied schreven. Ook zijn er teksten van echtgenoot Rob Frank, haar ex Herman Pieter de Boer én twee liedjes van haar dochter Daphna Bialystock. “Dat vind ik zó gelukmakend. Net als het maken van deze plaat waarop alles samen lijkt te komen. De essentie van wie ik ben zit in alle liedjes.”

Haar nieuwe single Nog Steeds Een Troubadour is geschreven door Stef Bos. “Dat zou ik zelf nóóít geschreven hebben. Al voel ik de tekst in mijn hart en krijgt het live ook al heel veel respons.”

‘Ik ben nog steeds een troubadour / Ik zoek nog altijd naar een lied
Zoek nog altijd naar de woorden / Voor wat ik voel en wat ik zie’

Zo komt op de drempel van het nieuwe jaar één van de iconen van het Nederlandse lied met zo’n overrompelende plaat dat Lenny Kuhr zomaar weer terug in de spotlights kan belanden.

Ook tot haar eigen vrolijke verbazing. “Ik kan ook poppy zingen, blijkbaar.”