Onlangs bracht de Franse Electropop band Casablanca Drivers hun tweede album Tabloid uit. Wij spraken Nicolas Paoletti en Alexandre Diani vanuit Parijs.

Franse Electropop

“Haha… altijd leuk om iemand uit Nederland te spreken”. We hebben het vaak over de Britse, en Amerikaanse muziekscene maar we spreken niet vaak over Franse muziek. “Ja weet je, we zijn de enige band in Frankrijk, dus Nice To Meet You hahaha. Nee alle gekheid op een stokje, de Franse muziekscene is erg actief tegenwoordig. Je merkt dat bands als Daft Punk en Justice een ongelofelijke rijke erfenis hebben achtergelaten waar wij door geïnspireerd zijn en nu de vruchten van plukken. Op de een of andere manier zijn we in Frankrijk ook wel trots op dat deze sound zo op de kaart is gezet”.

Casablanca bracht dus hun derde album uit. “Nee hoor, het is onze tweede plaat; nee correctie 5 jaar geleden brachten we onze eerste plaat uit ……… Tabloid is ons tweede album en is eigenlijk al een kleine twee jaar klaar. We stonden in de startblokken om het album uit te brengen maar hadden geen goed gevoel bij het label waarmee we toen samenwerkten dus ging de release uiteindelijk op ons initiatief niet door. We zijn met dit project gestart tijdens de pandemie en in de nasleep van die periode ging alles wat langzamer. Het voelde niet als een “break” maar de hele wereld was anders.  en besloten om nog even te wachten”.

Tweede of derde album?

Maar het is toch  jullie derde album want Pizza was toch jullie debuutalbum? “Ja dat klopt wel maar het was een soort van EP met een andere sound. We waren nog volop in ontwikkeling en ook zoekende dus vandaar dat we deze EP niet als ons debuut beschouwen maar Super Adventure Club”. Maar evengoed is Tabloid dan toch ook een EP; 7 nummers met een speeltijd van 25 minuten? “Klopt. Goede en scherpe vraag. Zie het als een kort album of een lange EP, afhankelijk van hoe je  het wilt zien… hahah. De ene dag is het een album, de andere dag is het een EP. Maar wij beschouwen het als ons tweede album in ieder geval”.

Is er een hoofdthema want de single ‘Take Action’ gaat bijvoorbeeld over de klimaatcrisis. “Nee, dat is te makkelijk inderdaad. We hebben één nummer op het album staan dat over dat onderwerp gaat. Je moet het album als een soort krant of dagblad zien en wij zijn de journalisten voor deze krant. We hebben onderwerpen aangepakt die je in de dagbladen terug kunt lezen maar wij benaderen ze dan een beetje absurdistisch.”

(tekst verder onder video)

Samples en de jaren ’80

Ook Tabllid werd opgenomen met de producer waarmee de band al eerder werkte. “Ja dat voelt goed. Het verschil met het vorige album qua opnameproces is niet zo groot hoor. We zijn naar zijn studio gegaan, ergens afgelegen op het platteland. In de buurt van Parijs.  We hebben wat andere keys gebruikt zoals bepaalde Yamaha synthesizers die op een bepaalde manier klinken. Alles voelde vertrouwd dus het ging als vanzelf.”

Op het album horen we best vaak het gebruik van samples die doen terugdenken aan de the eighties zoals bij ‘The Feeling’. “Onze muziek leent zich ervoor om live te spelen. We houden ervan als het publiek op onze muziek mee beweegt en danst. We waren afgelopen winter in de gelegenheid om een aantal concerten samen met Polo & Pan te doen en daar hebben we gewoon heel veel van geleerd; zo van; hoe doe je dat dan en hoe krijg je het publiek mee? Elektronische muziek heeft een tijdje een slecht imago gehad. Men dacht er te makkelijk over, gebruikte geen instrumenten maar alleen maar computers en digitale dingetjes. Maar als je er eind ‘70  en begin van de jaren 80 goed naar luistert is de elektronische muziek juist erg organisch  en je voelt die muziek in je lichaam. Dat gevoel wilden wij terugbrengen en dus ook overbrengen aan ons publiek. Echte nummers waarbij een echt drumstel wordt gebruikt, echte basgitaar, echte keys….. ‘The Feeling’ spelen in een club als La Hacienda in Manchester lijkt me wel wat!”

Daft Punk of Connan Mockason

Of de band inspiraties op doet uit andere bands? “Niet echt. Bij ons is het denk ik andersom. We laten ons inspireren door ons publiek. Muziek is best fysiek maar natuurlijk luisteren we naar heel veel muziek. Maar het is niet zo dat we dat altijd vertalen naar onze eigen muziek, het is meer een way of life voor ons. Of we ook nog een droom hebben om met iemand muziek op te nemen? Tsja, dan kies ik toch voor Daft Punk maar dat lijkt erg onwaarschijnlijk. Nee, laten we het op Connan Mockason uit Nieuw Zeeland houden. Is realistischer en ambitieus voldoende!”