Naar aanleiding van de release van het debuutalbum Candlepower van de Amerikaanse singer/songwriter Marina Allen mochten wij haar wat vragen stellen.
Hoe kom je bij Fire Records terecht als startende artiest?
Eigenlijk heel toevallig echt waar; ik stuurde mijn demo’s naar een klein onafhankelijk label in San Francisco en die werken samen met Fire Records. De volgende dag kreeg ik een kort berichtje van de eigenaar van Fire die eigenlijk in die email al duidelijk maakte dat hij graag zou willen dat ik bij zijn label zou tekenen. Dus het ging allemaal heel snel en het was een soort van droom die uitkwam. Dat was echt een heel speciaal moment in mijn leven.
Daar kunnen we ons alles bij voorstellen! Hoe is het in LA met de pandemie?
Het leven gaat weer terug naar normaal; je hoeft geen mondmasker meer te dragen als je gevaccineerd bent. Je kunt weer naar restaurants en er hangt wel een nieuw soort energie. Het is eigenlijk best leuk om hier nu te zijn hoor. Maar het voelt wel een beetje bizar dat het nu zo snel gaat en we weer teruggaan naar normaal. Alsof je in een nieuwe realiteit terecht bent gekomen.
Als we luisteren naar jouw album; horen we daar een 70’s vibe, Folk, beetje Westcoastsound…..?
Ja, ik denk dat dat helemaal klopt. “it makes totally sense”. Die vergelijking klopt wel; het was vooraf niet specifiek de bedoeling maar ik luister veel naar muziek uit die periode en mijn stem, mijn belangrijkste instrument, leent zich daar eigenlijk wel goed voor. Ik wilde echt een album maken waarbij mijn stemgeluid bepalend zou zijn.
Waar komt die voorliefde vandaan?
Ik groeide deels op aan de Oost Kust en deels in de San Francisco Bay Area; ik luisterde naar heel veel muziek, maar ja, de muziek en de artiesten uit Laurel Canyon vormden een grote inspiratie; op de achtergrond dan hoor, het was niet de belangrijkste richting maar het heeft wel invloed gehad. Je hoort het wel af en toe aan het oppervlak komen. Maar ik hou er van om heel veel stijlen en elementen van artiesten te verwerken in mijn muziek. Ik zie het eigenlijk als een soort van “toolkit”.
De 70’s en Laurel Canyon sound; weet je, ik denk dat ik het onbewust gebruik om mensen makkelijk naar mijn muziek te laten luisteren.
Het album is best succesvol toch? Hoe doet het album het in de US?
Het album doet het goed krijg ik terug maar het is best lastig voor mij om daar iets van te zeggen want het is natuurlijk voor mij allemaal de eerste keer. Alles is nieuw voor mij dus ik heb geen referentiekader. Candlepower kreeg meteen een wereldwijde release weet je, dus alles voelt als succesvol op dit moment. Ik zou het eigenlijk in eigen beheer uitbrengen en nu gebeurt er dit ….. het voelt een beetje alsof ik er geen controle over heb maar het is wel erg tof.
Waar komt het talent vandaan? Kom je uit een muzikale familie?
hihi….dat is een beetje een mysterie. Ik groeide op in een gezin dat helemaal niet muzikaal was maar er was wel altijd muziek. Ik groeide met allerlei soorten muziek op en vooral mijn vader was daarin een voorbeeld; hij was een muziekliefhebber en een soort van wandelende encyclopedie van artiesten en nummers. Hij heeft me veel geleerd en kennis laten maken met artiesten. Maar muziek kunnen maken is zowel een gave maar ook een last. Ik zong in koren, kerkkoren toen ik klein was, toen in het schoolkoor, en daarna ging ik eigenlijk experimenteren met muziek. Dus het lijkt alsof ik er ineens ben maar voor mijzelf is het een proces dat eigenlijk in mijn kinderjaren al begon. Maar “zingen” is eigenlijk het anker in mijn leven.
Muziek vind je terug in elke emotie, het is er altijd. Je noemde Laurel Canyon, maar er waren ook namen als Karen Carpenter en Joni Mitchell?
Ja, klopt; daar groeide ik mee op maar ook namen als Lucinda Williams, Bonnie Raitt, Fiona Apple, Waxahatchee zijn artiesten waar ik uren naar kan luisteren. Ik hou er gewoon van om naar songwriters te luisteren. Op de een of andere manier voel ik me daar verbonden mee.
Hoe gaat zo’n opnameproces; je hebt je stem, een akoestische gitaar …. en dan?
Het gaat wel een beetje vanzelf maar het loopt niet altijd op rolletjes. Er is ook best wel wat “trial and error” hoor. Maar er is hier in de Bay-area een hele levendige muziekgemeenschap en eigenlijk iedereen die ik tot mijn vrienden benoem is wel muzikant. We zijn altijd wel aan het rommelen met elkaar, iedereen laat zijn of haar muziek aan elkaar horen. Als je jezelf openstelt is het helemaal niet moeilijk om van die scene deel uit te maken.
Je bent dus in goed gezelschap
Jazeker, er hebben zo veel mensen meegewerkt aan Candlepower en dat heb ik echt te danken aan de mensen en vrienden hier in de area.
Zijn er plannen om op te gaan treden?
Jazeker, er staat een kleine tour in Engeland gepland in November en December. De meeste plaatsen ken ik uiteraard niet dus het wordt spannend. Ik verwacht dat ik samen met enkele muzikanten zal op gaan treden maar niet met een volledige band. We zullen wat muziek opnieuw moeten arrangeren en het in een iets andere vorm gieten. Nederland staat helaas nog niet op de planning. Ik ben nog nooit in Amsterdam geweest dus in de toekomst zou ik wel tof vinden.
Wat zijn de plannen? Je debuutalbum is uit, goede kritieken, what’s next? Alweer aan het schrijven?
Eigenlijk wel; de dag nadat het album uitkwam ben ik al weer in de studio aan het werk gegaan. Afgelopen jaar was alles anders; als een beginnende artiest werkte ik ook in een restaurant maar vanwege de pandemie was dat ook gesloten. Ik had dus zoveel tijd dat ik eigenlijk heel productief ben geweest in het schrijven van liedjes. Ik heb echt heel veel nieuw materiaal geschreven. Ik ben nu dus eigenlijk bezig met het opnemen van dat nieuwe materiaal.
Heeft Candlepower een diepere bedoeling?
Ik hoop dat het doorkomt: Op Candlepower vormen alle liedjes verschillende uitingen van gevoelens; het oplichten van je innerlijke wezen, het gaat eigenlijk over je eigen gevoel durven te volgen.
De nieuwe opnames? Beetje dezelfde sfeer of een compleet nieuw geluid?
Dat is best lastig te zeggen want ik ben pas bezig. Maar het zal waarschijnlijk enerzijds een natuurlijk vervolg zijn van het geluid dat je op Candlepower hoort maar ook echt een reactie. Dus wel wat verrassingen waarschijnlijk.
Laatste vraag: in de toekomst. Heb je nog speciale ambities of wensen?
Ik probeer niet zo zeer te focussen op succes e.d. want ik zie ook dat het lang niet altijd en bij iedereen lukt. Maar aan de andere kant is het natuurlijk ook heel menselijk om wel wensen te hebben of dingen te willen. Verder zou ik nog wel een keer met Neko Case willen werken. Dus laten we de lat niet te hoog leggen en gewoon de dingen afwachten zoals ze komen.
Dank Marina en veel geluk en succes verder
Thanks to you!