Op vrijdag 25 november komt het nieuwe live album uit van Herman van Veen. Het werd opgenomen in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. In meer dan een opzicht was het een bijzondere voorstelling. De Nederlandse zanger, muzikant, componist en schrijver vierde zijn 75ste verjaardag, zij het met enige vertraging vanwege de corona situatie. Herman van Veen heeft bovendien een indrukwekkende historie met het iconische theater. In de zomer van 2021 vierde hij ook dat hij er voor de 561ste keer optrad, waarmee hij het lang onneembaar geachte record van Toon Hermans brak.
Veel belangrijker was dat Herman van Veen het publiek een onvergetelijke avond bezorgde met een combinatie van verhalen, grapjes en veel muziek. Of zoals de Volkskrant in de 5-sterren recensie kopte: ‘Het bijna betoverde publiek in Carré wilde meer, en meer van Herman van Veen.’
Verhaaltjes en liedjes die nu ook te beluisteren zijn op Dat Kun Je Wel Zien / Live in Carré, dat zowel digitaal als op CD uitkomt. Soms is de toon heerlijk nostalgisch, dan weer heel actueel. Ontroerend is de opener Onderaan De Dijk, geschreven door de in 2015 overleden Thé Lau van The Scene. Andere hoogtepunten zijn onder anderen Look At Me, een solonummer van John Lennon, Moenie Weggaan Nie – een Zuid-Afrikaanse versie van Ne Me Quitte Pas van Jacques Brel en Als Het Goed Is met een tekst van Judith Herzberg.
Vanzelfsprekend lag de nadruk in het optreden op het onvolprezene eigen werk van Herman van Veen. Zoals de nieuwe liedjes Kwijt en Mazzel, afkomstig van zijn vorig jaar verschenen boek en album Dat Kun je Wel Zien Dat Is Hij. In het optreden was er natuurlijk ook plaats voor een aantal oude successen zoals Zo Vrolijk en de Leonard Cohen-cover Suzanne. Dat laatste was overigens ook het liedje waarmee zijn dubbel-lp Carré/Amsterdam uit 1971 opende.
Herman van Veen werd tijdens de optredens begeleid door Jannemien Cnossen, Kees Dijkstra en Edith Leerkes. ‘Zowel solo als in hun samenspel zijn ze virtuoos,’ opnieuw de Volkskrant. Alles is perfect vastgelegd op Dat Kun Je Wel Zien / Live in Carré, waarmee Herman van Veen en passant aantoont dat een 200ste album toch weer een essentieel album kan zijn.
