Tilburg, donderdag 10 november 2022
Vanavond is het dan eindelijk zover; het uitgestelde concert van Frank Boeijen staat op de overvolle agenda van Poppodium 013 in Tilburg. Stipt half negen komt de band het podium op en als de eerste klanken van ‘Taal van de Tijd’ de zaal instromen is daar de meester zelf die het podium betreedt. Onberispelijk gekleed, 3-delig park inclusief lakschoenen en een Paulo Conte hoed. Overigens kies ik hier voor de titel “meester” en zal dat later nog toelichten.
Verhalen uit zijn jeugd
Eén van de redenen voor het gebruik van “Meester” is het opstellen van de setlist. De 64-jarige Frank Boeijen draait natuurlijk al enkele decennia mee en met de setlist van vanavond neemt hij het publiek aan de hand mee en stuurt ze op elk moment in de gewenste richting. Na de rustige maar o zo smaakvolle opener gaan we via ‘Kontakt’ naar het zeer persoonlijke ‘Vaderland’, een van de meest onderschatte Nederlandse liedjes ooit. Boeijen vertelt over zijn jeugd en dat hij vaak in Brabant kwam, ook in Tilburg. Samen met het publiek worden herinneringen opgehaald want ook als muzikant kent Boeijen de stad. Het verdwenen poppodium Noordelicht wordt nog aangehaald en deel één van de set wordt afgesloten met ‘Kleine Blonde Prinses’.
“Publieksparticipatie”
Vervolgens verlaten de bandleden het podium en vertelt Boeijen helemaal solo het verhaal van ‘Afwezig’ en ‘Zeg Me Dat Het Niet Zo Is’. Als het publiek meteen mee begint te zingen is er ook de ruimte voor wat luchtigheid als de 64-jarige Boeijen de opmerking maakt dat er wel wat meer emotie in mag zitten want het is best een “zwaar” nummer. Na een derde inzet omarmt het publiek samen met Frank Boeijen dit nummer. Hierna wordt hij weer vergezeld door zijn geweldige begeleidingsband waar de beide gitaristen Peter van Benthem en Ger Hoeijmakers een speciale vermelding verdienen. ‘Robert Zimmerman’, ‘In Mijn Bloed’ worden goed ontvangen, bij ‘Hier Komt De Storm’ wordt om “publieksparticipatie” gevraagd en ‘Zwart Wit’ wordt in een meer dan stuwende versie neergezet. Mooi is het als “de Meester” aangeeft dat er op zijn lijstje nog 1 liedje staat maar dat de zaal daar ook een stem in heeft ……. het gevoelige en prachtige ‘De Verzoening’ is dus eigenlijk de afsluiter.
Een dubbele “Encore”
Eigenlijk…. want na een afscheid is er natuurlijk nog een “Encore”; en niet één maar twee vanavond in Tilburg. ‘Voor Jou Alleen’, ‘Koud In Mijn Hart’ en ‘Paradijs’ vormen het eerste deel waarna er ook nog ruimte is voor het altijd fraaie ‘Kroonenburg Park’ dat stevig wordt neergezet. Het rustige ‘Ontmoeting’, het gevoelige ‘Suzanna’ en de afsluiter ‘Rond En Rond’ zorgen voor het tweede deel van de “Encore”. Frank Boeijen kiest zijn momenten om het podium af te lopen en zijn band in de spotlights te zetten als het nummer er zich voor leent. Hij weet op een subtiele manier contact (handje hier, glimlach daar) een persoonlijke “touch” aan het optreden te geven maar vooral weet hij om met zijn tijdloze liedjes een volle zaal mee te krijgen. Na twee uur kan het niet anders dan dat het publiek tevreden en met een warm gevoel huiswaarts keert want vanavond waren Frank Boeijen en zijn band “Meesterlijk”.
