Wie kent niet de grote hits ‘Big in Japan’ en ‘Forever Young’ van de Duitse band Alphaville. De songs uit de jaren 80 zullen ook dit jaar weer in de top 2000 prijken. Met het album Eternally Yours weet het trio de songs opnieuw op te nemen en dit keer met een volledig orkest.
“Veel songs van ons zijn melodieus en het kent een romantisch tintje. Wees gerust, onze muziek is echt niet revolutionair en dat hoeven we ook niet te zijn’, verteld de zanger Marian Gold. De man is trots op het nieuwe product en terecht. Het album is een mooi document van Alphaville songs door de jaren heen en aangevuld met nieuw materiaal.
“Wanneer ik een kleine jongen was luisterde ik altijd naar klassieke muziek. Dat was het enige wat wij hier in (Oost) Duitsland op de radio te horen kregen. En ik groeide op met die muziek. Ik had mijn helden en hield van Chopin. Als klein kind vond ik dat prachtig. Niet dat ik het zelf allemaal nog weet hoor maar dat krijg je later mee. Op latere leeftijd herkende ik diverse stukken en dacht waarom ken ik dit? Het is Chopin! En als zes jarige sla je dat wel op.”
Nu staat er op de hoes een buste standbeeld van de zanger Marian Gold. Het vat alles van dit album samen
“Ja, het was ontzetten leuk om de hoes te maken. Zal ik de buste even pakken?’ Vol trost houdt hij het 40 cm hoge beeldje omhoog. “Het staat in de gang! Kinderen kunnen er naar kijken wanneer ik er niet ben! Hahaha, klein he?. Alles is groot aan dit project en dat maakt dit ook leuk. Het is een compleet tegenovergestelde uitwerking. We kennen iemand die een groot Alphaville fan is en die werkt in een ontwerpstudio waar ze bijvoorbeeld dino’s maken. Hij heeft het gemaakt en het is goed gelukt toch? Het idee om een Beethoven buste van jezelf te hebben is erg grappig!”
De zanger weet te relativeren en neemt zich zelf niet serieuzer dan nodig is. Gedreven is de man nog steeds en dat maakt dat het project is geslaagd.
“Wanneer je ‘Lassie Come Home’ bijvoorbeeld luistert van het tweede album Afternoons in Utopia, dan kun je horen dat er veel linken naar de klassieke muziek zit. Het is voor ons altijd een wens geweest om diverse songs met een Orkest op te mogen nemen.”
De pandemie gaf ons tijd
“Toen de pandemie kwam was er plotseling tijd over. Zowel voor ons als voor het orkest. Het maakt ons tot het realiseren van onze droom met het het German Film Orchestra Babelsberg.
“Toen kregen we een akkoord met hen en dat maakte ons dat we in actiestand kwamen. En zij vonden het ook een mooi project om uit te voeren. We hebben geluk met 2 fantastische mensen om mee te werken. Christian Lohr en Max Knot zijn enorm ervaren in het transporteren van popmuziek naar orkesten. We waren aan het overleggen welke songs het moesten zijn en was totaal een collaboratie tussen de partijen en dat werd uiteindelijk een.”
“Ja, het bleek uiteindelijk niet eens zo’n grote klus te zijn. want de songs van ons liggen dicht bij het type romantische songs en dat zijn de meest klassieke stukken ook.”
Van 80 naar klassiek
Ik moet zeggen dat ‘Big in Japan’ wel een typisch jaren 80 song is hoor, maar ‘Forever Young’ weer niet. Wanneer je het arrangement van ‘Forever Young’ neemt, staat het buiten de kaders van de 80’s songs. Het is wel een tijdloos song en het was ook niet dat we de 80’s om moesten zetten naar symfonisch geluid en dat was het al. Alleen de keyboard sound.
“Het grappige is dat we toen zeker, een stelletje amateurs waren. We konden amper muziek maken. We vonden het leuk om nieuwe instrumenten uit te proberen. Nieuwe synthesizers en beats. En ik bedoel, we hadden meer interesse in deze tools om muziek te kunnen maken. Het was nieuw maar niet een doel op zich. Wanneer er alleen maar kopjes of een machine was, hadden we dat gebruikt. Het was experimenten van de materiaal maar niet om nieuwe muziek te maken. De synth jupiter 8 was voor ons al een grote uitdaging! Je kon er zoveel mee en je kon er mee programmeren alsof het een orkest was. Het was prachtig met violen en trompetten! En dat kon je allemaal bijelkaar brengen.”
De man wordt alleen maar enthousiaster wanneer hij de ruimte krijgt om zijn herinneringen op te halen en dit te plaatsen in de huidige tijd! “Wanneer je ‘Sounds Like A Melody’ beluisterd hoor je al veel orkestrale thema’s erin. Dat was niet zo ingewikkeld meer om dat om te zetten voor een orkest arrangement. Onze songs lag al dicht bij elkaar.
Loslaten van je songs
Het was the Night of the Proms is een succesvol project. Maar wat we proberen te bereiken is het tegenovergestelde van wat the Proms is. Bij The Proms wil men exact de songs naspelen. Hier proberen we van het nummer een nieuw arrangement te maken en in een nieuw jasje te zetten. Het orkest zelf is de ster van het project! Het is mooi om onze songs los te laten en over te geven aan het orkest. Het was ook daadwerkelijk loslaten van alle kanten. Hierdoor werden we prettig verrast met wat men ervan had gemaakt! Alle veranderingen in de songs zijn zo mooi gefilterd door het orkest. En aan het eind zijn de songs ook totaal verschillend dan het origineel. Bijvoorbeeld Uptempp songs dat nu omgezet is tot een prachtige ballade. Het was vooral kijken wat er mogelijk was om het veranderen.
Het mooiste..? ‘Eternally Yours’ is compleet een mooi uitgewerkt arrangement dat men in een klassieke vorm heeft gemaakt. ‘Moongirl’ en ‘Dance With Me’ of ‘Around the Universe’ zijn totaal veranderd en dat is ook wat ik mooi vind in dit geheel.
Het lastige van het hele project was de selectie van de songs. We kunnen het niet allemaal meegeven. ‘Pandora’s Lulliby’ was een perfect nummer om met een orkest te spelen, maar uiteindelijke pakte het helemaal niet goed uit en met nog enkele songs hebben we dat buiten het album gelaten.”
Live te zien
Volgend jaar gaan we het live spelen. Met het orkest. Hahah en ja eigenlijk zijn we erg verrast hierdoor want veel shows zijn in enkele dagen uitverkocht. Dat hadden we niet verwacht. We spelen in alle grote steden in Duitsland en doen wat shows in Europa, waaronder Zwitserland en Oostenrijk. Het zou mooi zijn dat we dit concept ook naar Nederland kunnen brengen.