| De jonge Britse troubadour Connor Selby heeft een cover van het nummer My Baby Don’t Dig Me van Ray Charles uit 1964 onthuld. Het nummer is afkomstig van zijn aankomende album ‘Connor Selby’ (Deluxe Edition), welke op 3 maart op Provogue/Mascot Label Group verschijnt. Je kunt het nummer hier beluisteren.
Over het nieuwe nummer zegt Selby: “Ik heb dit nummer gekozen omdat, zoals iedereen die mij kent je zal vertellen, ik een grote fan van Ray Charles ben en ik hem een eerbetoon wilde brengen. Dat gezegd hebbende, wilde ik een minder bekend nummer kiezen, waar niet veel mensen bekend mee zullen zijn, in plaats van een van zijn hits. Het was belangrijk voor mij dat ik, terwijl ik trouw bleef aan het originele nummer, mezelf erin wilde stoppen. Ik koos dit nummer, in tegenstelling tot veel van zijn andere, minder bekende B-kantjes, omdat het een leuk nummer is met een geweldige groove en een vrij humoristische tekst die me altijd aansprak.
Selby zal op 3 maart ‘Connor Selby (Deluxe Edition)’ uitbrengen op Provogue. Het album bevat vier gloednieuwe bonustracks, waaronder de recente video’s voor “I Shouldn’t Care” en “The Deep End”. Zijn muziek heeft iets tijdloos melancholisch. Herkenbaar in zijn eerlijkheid en openheid, put hij uit angst en kwetsbaarheid, maar levert het met een verfijnde elegantie. Het album werd oorspronkelijk in eigen beheer uitgebracht in 2021 en wordt opnieuw uitgebracht met extra liefde in de vorm van vier bonustracks van Provogue.
Bij de komende UK Blues Awards van dit jaar heeft hij nominaties ontvangen voor “Acoustic Act of the Year”, “Instrumentalist of the Year”, “Blues Vocalist of the Year” en “Blues Artist of the Year”. Een van de grootste talenten in de Britse bluesscene. Hij is al drie opeenvolgende jaren (2020, 2021, 2022) verkozen tot “Young Artist of the Year” bij de UK Blues Awards. Hij heeft een indrukwekkende lijst van shows op zijn naam staan waaronder Wembley Stadium, waar hij in juli 2019 opende voor The Who en sindsdien in BST Hyde Park, Londen speelde samen met Pearl Jam, Stereophonics en Johnny Marr in de zomer van 2022.
Opgegroeid in een dorp in Essex, heeft hij in de jaren die volgden op verschillende plekken gewoond. Van Connecticut, VS, als jong kind tot Dubai, VAE, van tien tot veertien jaar, en vervogens terug in Essex daaropvolgend. Met die jonge ogen die de reizen en de veranderingen die aan hem voorbijgingen, opslokkend. Een ding dat hem bijbleef, was zijn ontluikende liefde voor Amerikaanse rootsmuziek. “Ik raakte niet alleen geïnteresseerd in de muziek zelf, maar ook in de geschiedenis en alles eromheen”, zegt hij. “Ik wilde zoveel mogelijk leren en luisteren. Ik denk dat het belangrijk is dat iemand die niet van die culturele achtergrond is, het met het respect behandelt dat het verdient. Je kunt de muziek niet scheiden van de historische context.” “Ik hou van de directheid, de eenvoud en aardsheid ervan”, voegt hij eraan toe. “Ik heb me ook altijd aangetrokken gevoeld tot de gezaghebbende kwaliteit van de muziek. Als kind en tiener was ik nogal verlegen en niet erg zelfverzekerd, dus ik denk dat het een plek voor mij was om een gevoel van macht te vinden.”
De sky is the limit voor Selby, die, naast prijzen, talloze plays op BBC Radio 2 heeft opgepikt. Het is gemakkelijk in te zien waarom met zijn soulvolle mix van blues en zijn emotioneel introspectieve songwriting, die naast zijn indrukwekkende arsenaal aan gitaarspel zit. De liedjes op ‘Connor Selby’ zijn kleine vignetten van de verschillende muziekstijlen die hem inspireren.
|
