Christine McVie, geboren als Christine Anne Perfect, (Bouth (Cumbria), 12 juli 1943 – 30 november 2022) was een Britse zangeres, keyboardspeler en songwriter. Haar populariteit kreeg ze toen ze met John McVie trouwde en lid werd van de band Fleetwood Mac in de periode “Na Peter Green”, oftewel de Amerikaanse periode van Fleetwood Mac, ofschoon ze daarvoor eveneens in een bekende band (Chicken Shack) speelde en zelf drie soloalbums uitbracht.
Christine Anne Perfect werd geboren op 12 juli 1943 in Bouth, een klein dorpje in het Lake District. Haar vader was een professor en violist en haar moeder Beatrice was een paragnost en natuurgenezeres. Haar grootvader bespeelde het orgel in de Westminster Abbey. Hoewel Christine al op vierjarige leeftijd aan het pianospelen werd gezet, ging ze pas vanaf haar 11e levensjaar serieus muziek maken. Ze nam lessen in klassieke muziek tot haar 15e toen ze van haar oudere broer John een songbook van Fats Domino kreeg en zich aangetrokken voelde tot de rock-‘n-roll.
Ze studeerde vijf jaar beeldhouwen aan een kunstcollege in Birmingham om kunstonderwijs te gaan geven. Gedurende die tijd kwam ze in aanraking met de Engelse blues-scene. Het geven van kunstlessen was geen vetpot en ze verhuisde naar Londen om als etaleur te gaan werken. In die tijd werd ze eerst lid van Chicken Shack, dat in 1968 een hit had met de bluesklassieker I’d Rather Go Blind, dat door haar gezongen wordt. Ze leerde haar toekomstige echtgenoot John McVie kennen en werd lid van een geheel vernieuwd Fleetwood Mac.
Christine blijkt in veel muzikantenlevens een rol te hebben gespeeld. De eerste die een verhouding met haar heeft gehad was John Mayall, die zijn blijkbaar tumultueuze relatie in vrij veel songs (Leaping Christine, Little Girl en Key To Love) heeft proberen te verwoorden. Naast John McVie begon ze een relatie met de manager van de lichtshow, dat het nummer You Make Loving Fun opleverde (Rumours, 1977). Zelf liep ze emotionele schade op in haar gekwelde relatie met Beach Boys-bandlid Dennis Wilson. Toen deze in 1983 verdronk, had dit een grote weerslag op haar. Ze trouwde daarna met de 12 jaar jongere toetsenist Eddy Quintela. Dit huwelijk hield 10 jaar stand.
Op muzikaal gebied deed ze een tijdlang niets meer, nadat ze in 1990 had besloten Fleetwood Mac de rug toe te keren. In dat jaar overleed haar vader Cyril en het toeren begon haar steeds meer tegen te staan. Ze werd in 1997 nog een keer overgehaald om met de band op tournee te gaan en ze trad ook nog een keer op toen Fleetwood Mac in 1998 werd bijgezet in de Rock and Roll Hall of Fame.
In 2004 bracht McVie nog een soloalbum uit, In The Meantime, en in 2006 ontving ze de Gold Badge of Merit van de British Academy of Composers and Songwriters. In deze periode leefde ze teruggetrokken in haar landhuis te Kent.
Nadat Christine met behulp van een psychiater haar vliegangst had overwonnen heeft ze in september 2013 “Don’t Stop” tijdens de Fleetwood Mac 2013 tour tweemaal in Londen opgevoerd.
Vanaf 2014 speelt Christine, tot grote verrassing van vele fans en de bandleden, weer mee met Fleetwood Mac. Ze is begonnen met de Amerikaanse “On With The Show” tour en in het najaar van 2015 vervolgde ze deze in Europa.
Ze overleed op 79-jarige leeftijd na een kort ziekbed in het ziekenhuis.[1]
bron wikipedia
