Bruce Springsteen Live @ Landgraaf 2023
11 juni 2023
The Boss is Back! Na het tumult dat Springsteen in mei in de Arena was gevallen, is er nu een nieuwe ronde. Het past misschien wel bij de Nederlands publiek-cultuur. De hectiek van de val was groter dan de reviews over de show die hij in de Arena daarna heeft afgerond.
Ook dit keer weet Springsteen op de grote weide van Landgraaf het publiek te vermaken. In de felle zon zien de diverse generaties, maar vooral ouderen die kennis maakte met Bruce Springsteen in de jaren 80. De tijd dat Born in the USA groots werd en dat Springsteen ook in Nederland/ Europa stadions aandeed. Het was in die tijd vooral voor een band als Pink Floyd en Rolling Stones die stadions vol wisten te krijgen.
Het succes van hits als het titelsong, ‘I am On Fire’ en ‘Dancing in the Dark’ zijn in dit publiek gegrift. Toch weet the Boss een keus te maken voor zijn setlijst waar hij het accent ook legt op zijn beste albums ‘Darkness on the Edge of Town’ en ‘Born To Run’.
Ook nu start hij de show met ‘No Surrender’ en slaat hij ‘My Love Will Not Let You Down’, dat hij elders speelt over. Of het een statement is weten we niet, maar wel opvallend.
Hij heeft er met zijn E Street Band zin in en dat is dan ook te zien. Van het nieuwe album Letter To You gaan ‘Ghost’ en ‘Letter to You’ strak door de setlijst. Het ‘Out In The Street’ met de ooohs en aahs pakt het publiek gemakkelijk op en dat horen we veel in deze setlijst. Gemakkelijk meezingen zonder dat je de woorden hoeft te kennen. Dat is welllicht ook beter, want het publiek kent hier echt een a sociaal gedrag alsof men in de kroeg staat een biertje te doen. Praten over je werk, de auto die een apk nodig heeft en of het verjaardagsfeestje van zuslief wel of niet bezocht moet worden op deze geplande datum, omdat het kind dan net zijn of haar diploma krijgt.
Het ontgaat het publiek volledig dat songs als The Promise Land’, ‘Candy’s Room’ en ‘Kitty’s Back’ heerlijke solo’s kent. Jaaaah ‘Nightshift’, een cover van The Commodores dat kennen we! En zingt ieder weer even mee en is er weer even attentie, ook voor het Mary’s Place dat een pakkend refrein kent maar of het publiek nu weer of het Mary, Johnny of Any Place is? Als het maar lekker meegalmt.
gelukkig kent Springsteen wel veel fans die weten wat de kracht is van de man en hoe de teksten lopen. ‘Johnny 99’, het lekker muzikaal ‘E Street shuffle’ wordt omarmd en er is van deze fans wel aandacht voor het verhaal van Springsteens overleden maatje voordat hij ‘Last Man Standing’ inzet. Wel bijzonder is dat Springsteen bij diverse momenten een vertaling van tekst laat meelopen in het beeldscherm. Het is dan net geen karaoke maar leidt erg af omdat je naar de vertaling kijkt, terwijl het liedje zo mooi is.
Naast de bekende songs ‘Because the night’ en ‘The Rising’ zijn ‘Wrecking Ball’, ‘She’s The One’ opwarmers voor de classics ‘Badlands’ en ‘Thunder Road’ waarbij de echte show afgerond is.
De band geeft een matig bedankje aan het publiek, loopt rechts het podium af om links weer terug te komen met de toegiften. Een slechte Born in the USA wordt aardig opgevangen door een betere ‘Born To Run‘ en ‘Bobby Jean’. Een niet even overtuigende zanger Springsteen weet de opmaat te maken naar de hits ‘Glory Days’, ‘Dancing in the Dark’ en het muzikaal betere ‘Tenth Avenue Feeze-Out’. Om uiteindelijk af te sluiten met het akoestische ‘I ‘ll See You In My Dreams’.
Wellicht is dat ook de waarheid. In de dromen van ieder zien we the Boss overtuiigen en met zijn krachtige stem I Am Born In The USA bulderen, maar inmiddels kan de 73 man de setlist beter aanpassen naar de mooie songs die hij op the Letter op plaat zet. Luisterliedjes van een verhalenverteller die zijn leven een flashback geeft. Verhalen in een theater of kleine zaal. Al overtuigd de gitaristen Nils Lofgren, Little Steven en The E Street band wel op het grote podium.
