Tilburg, woensdag 20 juli 2022
In 2019 had Poppodium 013 de primeur en was het de zaal waar Brad Paisley voor de eerste keer een show in Nederland gaf! De Brabantse gastvrijheid, het publiek en de 013-familie hebben toen blijkbaar indruk gemaakt want afgelopen dinsdag was de 49-jarige grootheid uit de Country-muziek terug in Tilburg.
Selfies met het publiek
Buiten was het tropisch warm en was men volop bezig met het opbouwen van de Tilburgse kermis. In de zaal was het niet veel koeler en na ‘American Saturday Night’, ’Beat This Summer’ en ‘Online’ was het aanwezige publiek, vaak uitgedost met cowboyhoed en uit Nederland én buitenland afkomstig, definitief opgewarmd. Paisley had er zin in en zocht meteen contact met het meer dan enthousiaste publiek in het stampvolle 013. Bij ‘Still A Guy’ kwam Morgan Evans, die ook het voorprogramma verzorgde, het podium op en samen namen ze de tijd om met telefoons van enkele fans wat selfies te maken. Hilariteit alom, vooral als Paisley probeert de Nederlandse voor- en achternaam goed uit te spreken.
Stukje humor ontbreekt niet
De hits volgen elkaar in rap tempo op en het is Paisley die de show steelt en de volledige aandacht opeist. Vrijwel elk nummer wordt voorzien van een stukje gitaarsolo en geprojecteerde beelden op de podium vullende video Wall. Soms zijn het live-beelden, dan weer delen van videoclips maar altijd is er wel wat te zien want “the show must go on” en dat alles op de Amerikaanse manier. Ook aan een stukje humor ontbreekt het niet bij de Texaan als hij voor ‘Water’ een deel van de titelsong van de comedyserie “Love Boat’ speelt. Het eerste momentje van bezinning komt bij het wat rustigere ‘Waitin’ On A Woman’ en ‘Then’. Inmiddels is de temperatuur tot kookhoogte gestegen en Paisley maakt er een grapje over dat hij verrast is om hier in een “Nashville-summer” terecht te komen.
Ode aan Eddy van Halen
Dat Paisley ook een begenadigd gitarist is én bewonderaar van andere gitaarhelden blijkt wel een medley van covers waarbij Purple Rain en Van Halen’s ‘Hot For Teacher’ worden gespeeld. De zeskoppige band stelt Paisley in staat te excelleren (I work with these guys almost twenty years) en hij is dan ook overal op het podium terug te vinden en altijd is er oogcontact met het publiek. ‘Riverbank’ en ‘Old Alabama’ klinken overtuigend en bijna rockend waarna de band het podium even verlaat. ‘She’s Everything’ en het emotionele ‘Whiskey Lullaby’ zijn sfeervolle ballads en het publiek omarmt deze akoestische versies en zorgt voor een tweede stem. Daarna pakt Paisley de draad weer op met ‘Ticks’, ‘Mud On The Tires’ om met ‘The Mona Lisa’ af te sluiten en het podium te verlaten. Het publiek is echter nog niet klaar en als de gehele zaal ‘Whohoho ‘wohahah’ door blijft zingen komen Paisley en zijn band terug en zetten dit nummer nog maar een keer tot groot genoegen van het publiek in. Met de klassieker ‘Alcohol’ neemt de Amerikaan dan toch echt afscheid. Na de laatste noten geeft hij zijn hoed aan een jonge fan en dan weet iedereen dat het echt klaar is. Als het licht vervolgens weer aan gaat stroomt het meer dan verhitte publiek tevreden en voldaan de zwoele zomeravond van Tilburg in.
