De Nigerese gitarist zanger Omara ‘Bombino’ Moctar is bezig met zijn tour door Europa. De afgelopen jaren heeft hijj het meest in Nederland gespeeld en daar is de band dan ook meer dan geliefd. Hij weet de onrust in de regio van Niger aan de kaak te stellen op zijn albums. Met het recente album Sahel laat de man weten dat het meer dan menens is.
De man is een verlegen ogende man die op missie is. Met zijn beschaafde eenvoud van dank naar zijn publiek weet hij ze al te omarmen. Dat nog voordat hij een noot op zijn gitaar heeft gespeeld. Zijn band bestaat uit een bassist van zijn geboorteland en een drummer die de Afrikaanse ritme strak in de polsen heeft. Juist de afwisseling tussen de diversiteit van ritme is voor Bombino een belangrijk aspect. Van reggae switcht men gemakkelijk over naar een Afrikaanse beat om vervolgens in een vierkwartsmaat te belanden.
Sahel
Daar waar de songs op Sahel deels met een akoestische gitaar afgewisseld wordt met de elektrische sound, is het live alleen elektrisch. Met een klein geluidvervorming en de capo tussen de 2de en 5 de fret te schuiver, dansen zijn vingers in een herhaling- modus op de snaren. Hierdoor worden de pakkende melodielijnen herhaald. De bassist weet met het pakkende baslijn de basis te houden. Samen met de drummer versneld hij de melodielijn wanneer de tekst van het nummer heeft geklonken.
Live gaat het vooral om de solo’s van Bombino. Op sandalen en gekleurde kleding met sjaal om weet Bombino de gitaar zonder plectrums te bespelen. De losse hand brengt ruimte voor de vingers om de snaren te bestrijken waardoor het iets unieks kent. Het doet denken aan de eerste keer dat we Mark Knopfler met Dire Straits in Huize Maas te Groningen zagen. Enkele straten van Vera.
Verering
Op deze avond is de zaal goed gevuld. Met kijkt naar wat er op het podium komt. De drie heren tikken af ten de mensen komen in beweging. De opzwepende songs waaronder ‘Tazidert’ brengen de mensen in beweging. Daarnaast zijn er mede-nederlands die direct met de gitarist in gesprek willen. Ze eren de man en de bassist geeft aan dat hij het ook niet verstaat, zodat hij het publiek met humor gerust stelt. Uiteindelijk nodigt Bombino, die zelf geen Engels spreekt, de mannen uit op het podium. Op hun beurt geven de heren in het Nederlands een mooi pleidooi . Ze komen uit de regio van Niger en vertellen dat ze Bombino eren. En zij niet alleen. De gitarist is net zo belangrijk of zelfs belangrijker dan de president van Niger. Door zijn missie in de wereld zet hij Bombino op een voetstuk. Het was een mooi momentje omdat de gitarist hier wat bescheiden van werd. Toch was dit het verhaal en reden waarom de mannen speciaal naar Groningen zijn gekomen. Een belangrijk wereld artiest in Groningen! Daarna pakt de band de reggaeklanken weer op en gaat het publiek in Vera weer heerlijk dansen op de beats en uitgesponnen gitaarsoli van Bombino. Herhaling geeft een hypnose en dat gebeurd dan ook hier.
