Tilburg, woensdag 17 augustus 2022

In het warme 013 horen we vogelgeluiden door de zaal heen zweven. In de vrijwel uitverkochte zaal voel je de verwachting; hoe zal deze avond gaan verlopen want het is eigenlijk het uitgestelde concert uit 2020 dat om redenen die bij iedereen bekend zijn niet doorging. Eigenlijk stond die tour in het teken van het album Myopia maar inmiddels zijn we twee jaar verder.

Betoverende sfeer

Om negen uur is het dan zover en betreden de Deense Agnes Obel, twee cellisten en een multi-instrumentalise in stemmige witte kleding het podium dat vol met slimme camera’s, versterkers en microfoons staat. Het instrumentale ‘Red Virgin Soil’ vormt een mooie introductie en vervolgens is daar het wonderschone ‘Dorian’; de beide cello’s zorgen met loopmachines voor uitgekiende ritmes en de percussie, de piano en de prachtige stem van Agnes zorgen voor een betoverende sfeer waar de totale zaal van stil valt. Vervolgens is daar het eerste contact met het publiek en trakteert ze ons met ‘Camera’s Rolling’ op het eerste nummer vanavond van dat bijzondere album Myopia.

Magische wereld

De camera’s die overal op het podium staan zorgen voor prachtig diffuse projecties op het immense projectiescherm en verder worden er allerlei technische snufjes als loopingmachines, vocoders, stemvervormers en andere hoogstandjes gebruikt om de avond tot een soort muzikaal sprookje te transformeren. ‘Island Of Doom’ en ‘Myopia’ zijn nummers om kippenvel van te krijgen en het aanwezige publiek gaat dan ook ademloos op in de magische wereld zoals Agnes die vanavond weet te creëren in Tilburg. Af en toe moet ze vragen of iedereen “oké” is want de zaal is in opperste concentratie en vaak kun je een speld horen vallen. Verder is het natuurlijk alom bekend dat haar muziek niet uitnodigt tot uitgebreid dansen. Agnes is niet iemand van de lange conversaties maar op haar bescheiden manier zoekt ze toch de connectie met het publiek, vertelt over de geboorte van haar kindje en vraagt vriendelijk wie er het kaartje voor 2020 nog bewaard had voor vanavond. Vervolgens wordt het feeërieke ‘Trojan Horses’ wordt door de beide cellisten gedragen maar het is toch echt de wonderbaarlijke stem van Agnes die de zaal in beroering krijgt.

Perfecte “Rockvenue”

Halverwege is het tijd om de band voor te stellen; een Australische en een Belgische celliste en een multi-instrumentaliste uit Hannover vormen haar band en het is echt wonderbaarlijk hoe men met deze minimalistische instrumentatie dit concert vorm weet te geven. ‘Familiar’ wordt enthousiast ontvangen en ook nummers als ‘Philharmonics’ en haar grootste hit ‘Riverside’ worden prachtig neergezet en deze entourage zorgt voor een speciale beleving. Een compliment is er voor 013 als Agnes vertelt dat met deze samenstelling een “klassieke” concertzaal eigenlijk meer voor de hand ligt, maar dat ze zo blij is dat vanavond hier in Tilburg staat. “Deze “Rockvenue” is perfect geschikt voor deze show want alles wat we doen wordt versterkt door de vele mics en versterkers.” Natuurlijk is er nog een encore en met het spookachtige ‘It’s All Happening Again’ en ‘On Powdered Ground’, afkomstig van haar debuutalbum, neemt Agnes met haar band afscheid. De volledige zaal heeft anderhalf uur in opperste concentratie naar dit betoverende concert gekeken en geluisterd en iedereen gaat als betoverd nu huiswaarts.